Frans-Amerikaans kasteelmuseum – Blérancourt
Dit kunsthistorisch museum had als oorspronkelijke uitgangspunt de vriendschappelijke betrekkingen tussen Frankrijk en de Verenigde Staten: een land met vrijheid, onafhankelijkheid, democratie en respect voor de mens als idealen. De doelstelling van het Frans-Amerikaans museum is het blijk geven van deze betrekkingen en van de onderlinge invloeden van beide landen.
Geschiedenis van het kasteel
Het kasteel van Blérancourt, dat in 1612 voor Bernard Potier de Gesvres werd opgericht door de Franse architect Salomon de Brosse, dezelfde maker als die van het Palais du Luxembourg, wordt uitgeroepen tot nationaal goed en verkocht in 1792. Van het gebouw, dat beschadigd raakt tijdens de Eerste Wereldoorlog, zijn daarna niet meer over dan de paviljoens en de toegangspoorten, enkele bijgebouwen en de brug.
In 1917 dient het kasteel als hoofdkwartier voor de civiele sectie van het ‘American Fund for French Wounded’, dat onder het gezag van Anne Morgan in 1918 het ‘American Committee for Devastated France’ wordt, een organisatie voor hulpverlening aan burgers. De stichting ‘The American Friends of Blérancourt’ die in 1923 werd opgericht door Anne Morgan en Anne Murray Dike, draagt zorg voor de restauratie van het kasteel, waar vanaf dat moment het museum wordt gehuisvest als symbool voor de Frans-Amerikaanse betrekkingen. In 1929 restaureren ‘The American Friends of Blérancourt’ een vleugel van het voormalige kasteel, dat in 1930 dient als Franse ondersteuning aan de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Het ‘Pavillon des Volontaires’, opgericht in 1938, dient als eerbetoon aan de Amerikaanse vrijwilligers in Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Het idee van Anne Morgan (1873-1952), dochter van de beroemde Newyorkse bankier en mecenas John Pierpont-Morgan, was om een historisch museum op te richten als eerbetoon aan de steun van de Fransen tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog, en de Amerikaanse steun aan Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog. In de jaren 1990 voegde Pierre Rosenberg daar artistieke en culturele uitwisselingen aan toe. Na de bouw van een expositieruimte voor kunstwerken door Yves Lion in 1989 opende het museum na aanzienlijke uitbreidings- en modernisatiewerkzaamheden opnieuw in juli 2017. De scenografie werd toevertrouwd aan Adrien Gardère, die ook verantwoordelijk was voor het Louvre-Lens. Het project omvatte eveneens archeologische sporen die tijdens de werkzaamheden aan het licht waren gekomen.
De langdurige betrekkingen tussen beide landen hebben zich ontwikkeld rondom drie thema’s: aan de hand van een afdeling Ideeën, Beproevingen (oorlogen en conflicten) en Kunst wordt aan bezoekers duidelijk gemaakt in welke mate de waarden waar onze twee landen aan zijn gehecht, moeten worden gekoesterd om binnen de context van mondialisering voortdurend te blijven groeien.